Ik begon in januari zeer enthousiast met het schrijven van de eerste Zukini BLOG. Heerlijk vind ik het om gewoon te vertellen over de dingen die je bezighouden op het gebied van kleur en interieur,  en hoe wij met ons gezin bezig zijn met het verwezenlijken van onze droom “De Boerderij”. Het aparte in dit verhaal is dat het verwezenlijken van een droom niet perse gepaard gaat met een “droomervaring”. Om nog wat de verduidelijk wat ik hier precies mee bedoel is dat je wel kunt dromen over hoe iets gaat zijn, maar als je dan opeens midden in die droom zit, dan komen je alledaagse gevoelens en de voorstellingen in je droom niet altijd overheen.

Het romantische haardvuur waarmee je de boerderijkeuken warm stookt, blijkt ook een enorm blok aan je been als je s’ochtends een ijskoude keukenvloer bewandeld en het hout weer op blijkt. En nog maar even niet te spreken van de enorme rookpluimen die af en toe de ruimte vervuilen. Hé, ik was toch juist master geworden in het aansteken van openhaarden. Iedereen naar buiten! Het is tenslotte -2 graden..

Oja en het gevoel van vrijheid, uitgestrekte vergezichten, veel buiten zijn etc. Jazeker het is er allemaal, maar midden in de winter, waarin we nog dagelijkse pendelen tussen zaak, school en boerderij is het vooral donker en ook heel koud als je thuiskomt. Niemand te zien, te horen, oei zijn wij eigenlijk wel geschikt voor het boerderijleven. Onzekerheden slaan genadeloos toe!

Gelukkig beschikken wij over een gezonde dosis zelfkennis en kunnen wij ook weer lachen om de persoonlijke uitdagingen die overwonnen moeten worden. Helaas kun je niet alles in het leven relativeren en weglachen. Als een dierbare ongeneeslijk ziek blijkt en waarschijnlijk niet meer lang onder ons is, moet je dat een plek zien te geven. Het beïnvloed je hele zijn, zet alles op scherp, maar maakt ook alles wankel. Het leid er dus ook toe dat het schrijven even niet vanzelf gaat, omdat het misschien even zinloos lijkt. En ondertussen leef je de droom, die dus totaal even niet lijkt te kloppen.

Gelukkig kwam daar de voorjaarszon! De dagen worden weer langer, de energie om echt weer dingen aan te pakken en een naderende deadline voor het verhuizen van de zaak blijken de perfecte ingrediënten om de kop weer in de wind te steken. We moeten door, de eerste paal van de nieuwe werkplaats is in de grond geslagen. De showroom voormalig koeienstal en hooizolder is volledig gestript. Ratten, houtworm, boktor, vleermuizen, mussen, duiven, ze leefde allemaal in harmonie samen in deze ruimte. Wat is nou een boerderij zonder dieren zou je zo denken, maar ik ben toch een stuk blijer met onze nieuwe bewoners; Marchen, Sarah, Vanessa, Jamilla en Kip. Nooit geweten dat 4 kippen en 1 haan voor zoveel ambiance kunnen zorgen. Ze zijn ontzettend nieuwsgierig van aard, communiceren op een hele grappige manier met elkaar en ook met jou en dan zijn ze ook nog super nuttig; eieren leggen, onkruid verdelgen, goede compost produceren enfin kippen zijn tof.

Het dierenrijk willen wij de komende jaren nog gaan uitbreiden met een boerderijkat, 2 varkens en misschien ook wel een grazer voor in de wei. De focus ligt nu op het  klaar krijgen van de showroom en werkplaats waar wij vanaf 1 september actief zullen zijn met Kasten van Zukini. Gelukkig zien we het in de winter dan gewoon licht worden op de boerderij en hebben wij natuurlijk een hoop dierenvrienden, dus genoeg te zien en te horen…